گودال پی صریح‌ترین کتاب سیاسی پلاتونوف و گواهی بر تاریک‌ترین روزهای تاریخ روسیه است. وقایع داستان در بستر تاریخی-‌سیاسی مشخصی رخ می‌دهد، یعنی دوران عزم استالین برای صنعتی‌سازی پر‌شتاب شوروی و استقرار اشتراکی‌سازی سراسری کشاورزی در این کشور. داستان از این قرار است که دسته‌ای از کارگران عهده‌دار می‌شوند پی عمارتی عظیم را حفر کنند؛ اقامتگاهی مجلل و شکوهمند برای آینده‌ای آرمانی که در تحقق آن شکی به خود راه نمی‌دهند. اما هرچه سخت‌تر کار می‌کنند و گودال عمیق و عمیق‌تر می‌شود، اوضاع بغرنج‌تر می‌شود و اندک‌اندک روشن می‌گردد گودالی که می‌کَنند نه پی یک ساختمان، که گوری پهناور است. منتقد روزنامۀ تایمز لندن درباره‌ی این کتاب می‌گوید: «رمان پلاتونوف تمثیلی بی‌حد‌و‌حصر از تلاش بشر است؛ تصویری متفاوت از صنعتی شدن اجباری روسیه که از سال 1928 آغاز شد. تخمین زده می‌شود بیش از پانزده میلیون نفر در این راه کشته شدند. حتی اگر کسی شاهکار پلاتونوف را صرفاً یک متن فلسفی قلمداد کند، چیزی از ارزش‌های ادبی آن نمی‌کاهد.»