یکی از دلایل ماندگاری و محبوبیت نقاشی های قهوه خانه ای، ( نقالی ) آن ها بود که معمولا در قهوه خانه ها انجام می شد. بسیاری از مقولات و عناصر فرهنگی و هنری در فضای فعالیت های قهوه خانه ای بروز کرده و گذشت زمان نتوانسته از ارزش و اعتبار و منزلت آن ها بکاهد؛ زیرا قهوه خانه ها در ایران پاتوق قشرهای مختلفی از کار پیشگان، صنعت گران و هنرمندان و یکی از محل های گذران اوقات فراغت و فرهنگ آموزی مردمی بود. نقاشی قهوه خانه ای نوعی نقاشی ذهنی و خیالی متکی بر احساس و برداشت های هنرمند از بن مایه های داستان های حماسی و ملی ایرانیان و داستان های مذهبی و نیز واقعه تاریخی روز عاشورا است. روشن تر این که این نقاشی مقارن با جنبش مشروطیت، براساس سنت های هنر مردمی و دینی، به دست هنرمندان مکتب ندیده رشد کرد و به بارزترین جلوه هایش در عصر پهلوی رسید و با گذشت زمان جایگاه عمیق تری بین مردم یافت. استادان نقاشی قهوه خانه ای هم چنان مشغول ترسیم آثار متنوع و بی نظیر در این سبک اند و اجازه نمی دهند این هنر به دست فراموشی سپرده شود و...