به هنگام حرکت سرود آرامش ابدی را می خواندند و هرگاه توقفی داشتند، انگار پاهایشان، دست هایشان و نفس باد به سرود خوانی شان ادامه می دادند. عابران راه را برای تشییع کنندگان باز می کردند، تاج گل ها را می شمردند و روی سینه خود صلیب می کشیدند و بعضی هایشان از روی کنجکاوی جلو آمده و می پرسیدند: - تشییع پیکر چه کسی است؟ و پاسخ می شنیدند: - ژیواگو!
0 نظر