حبل المتین و ترقی ایران

امروزه یکی از مهمترین ضرورتهای تحقیقات علوم انسانی کشور، بازخوانی انتقادی رویکردهای اتخاذ شده در قبال مقوله ترقی و متعاقب آن راهکارهای ترقیخواهانه پیشینیان است. روزنامه حبلالمتین کلکته (1349-1311ق) یکی از مؤثرترین محافل منوّرالفکری بود که به منظور ترقی ایران راهکارهایی ارائه نموده بود. اثر حاضر با هدف نقد رویکرد و راهکارهای نشریه مزبور، به این سؤال پاسخ میدهد که بر اساس نظریه انتقادیِ مکتب فرانکفورت، دریافت حبلالمتین از نسبت ترقی با علوم جدید و آموزش عمومی، چه نواقصی داشته و راهکارهای پیشنهادی این نشریه در حوزه علوم جدید و تعلیم و تربیت عمومی با چه کاستیهایی مواجه است؟ همچنین با توجه به اینکه حبلالمتین حفظ وحدت و تکوین هویت ملّی را یکی از کارکردهای آموزش عمومی دانسته و در خلال این مباحث به تعریف ایرانیّت و هویت ملّی پرداخته است، این تعریف نیز به بوته نقد گذاشته شده است.
0 نظر