دور تا دور دنیا نمایشنامه 46 (شکلک)/ اعتراف می کنم هنوز آن خانه ویران در ذهنم زنده است و هنوز حسن و عالیه در حوضش خفته اند و هرازگاهی بیدار می شوند، معرکه می گیرند، خسته می شوند و باز می خوابند؛ در حوض می خوابند: "خواب دبش کلفت کش". هنوز خانه ویرانه سرپناه نرگس و شریف است و آن دو چاره ای ندارند جز آشتی با گذشته؛ آشتی با تاریخ.
0 نظر