کتاب کاش کسی جایی منتظرم باشد: سردم است. مثل بچه ها گریه می کنم. دلم می خواهد هرجایی جز این جا باشم. از خودم می پرسم با چه حالی برگردم خانه. رو به آسمان می کنم؛ حتی یک ستاره هم در آسمان نیست. گریه اش بیشتر و بیشتر می شود. امیدم از همه جا نا امید شده. کاش کسی جایی منتظرم باشد ... این آرزوی زیادی است؟
0 نظر