کتاب هایدگر و هستی و زمان: مردن هم تراز رویدادی می شود که به یقین به دازاین می رشد ولی منحصرا به هیچ کس تعلق ندارد. مردن که اساسا به چنان شیوه ای از آن من است که هیچ کس نمی تواند نماینده من باشد به رخداد پیشامدی عمومی منحرف می شود که همه کس با آن رویارویی می گردد...
0 نظر