کتاب از آسمان تا ریسمان : امسال، امسال در سکوت خزانی.. نغمه هیزم شکن به گوش نیامد.. سایه تاریک او به بیشه نیفتاد.. جاده نلرزد زیر هر قدم او.. دست دعا خوان من به سوی بهار است .. پایم در نشسته تا سر زانو.. بر سرم انبوه ابرهای مهاجر.. بر جگرم داغ روشنائی خورشید.. بر کمرم یادگار کهنه چاقو.. در قفس سینه من است که هر شب.. مرغی فریاد می کشد که تبر کو.؟؟
0 نظر