میل به انطباق یکی از نیرومندترین تمایلات در یک جامعه است. تاد رز معتقد است که ما انسان ها به طور مداوم برخلاف منافع خود عمل می کنیم، زیرا مغزمان باورهای دیگران را اشتباه درک می کند. مجموعه‌ای پیچیده از توهماتِ ناشی از تعصبِ انطباق، نحوه نگرش ما به جهان اطراف را تحریف می کنند. از کمبود دستمال توالت در زمان همه‌گیری کرونا گرفته تا کلیه هایی که به جای پیوند دور انداخته می شوند یا تفکیک نژادی و حضور زنان در سیاست. ما به طور معمول از دیگران کپی‌برداری می کنیم، در مورد آنچه باور داریم دروغ می گوییم.، به قبایل و گروه‌های خود می چسبیم و سعی می‌کنیم دیگران را ساکت کنیم. ما به قدری عمیق اجتماعی هستیم که وقتی با گروه ناسازگار باشیم و به عزت نفسمان آسیب دائمی وارد کنیم، از رفاه ما می کاهد و هرگز پتانسیل کامل خود را درک نمی کنیم. به همین دلیل است که ما اغلب دنبال تله‌های آشنای پول، شهرت و موفقیت می‌رویم که باعث می‌شود حتی وقتی به آن‌ها دست می‌یابیم احساس پوچی کنیم. به همین دلیل است که کورکورانه از دیدگاهی که لزوماً به آن اعتقاد نداریم حمایت خواهیم کرد تا با گروه ترکیب شویم. ما خودمان را در زندان‌هایی به دام می‌اندازیم که خودمان ساخته‌ایم که ما را از زندگی شاد و رضایت‌بخشی که تصور می‌کنیم باز می‌دارد.