کتاب اثریا روایت داستان گونه ای از نبرد نیروهای ایرانی با گروه های تکفیری در سوریه است. «اثریا» یک مورد موفق است که بر خلاف جریان رایج شنا کرده است. اثریا خواب از سر مخاطب می‌پراند و او را سر شوق می‌آورد. ما می‌توانیم پس از سال ها، یک داستان بلند کاملا جنگی بخوانیم و لذت ببریم. زبان کتاب آغشته به طنزی لطیف است که جا به جا در بخش‌های مختلف کتاب دیده می‌شود و لبخند و گاهی خنده به لب‌های مخاطب می‌نشاند. سیر داستان جذاب و نفس گیر است و مخاطب را از همان صفحات ابتدایی درگیر کتاب می‌کند و تقریبا بدون افت چندانی تا پایان با خود همراه می‌کند. در کنار این زبان طنز آلود، موقعیت‌های تلخی دارد که ممکن است اشک مخاطب را دربیاورد. چون اثریا رک و بی‌پرده از میدان جنگ با ما حرف می‌زند. و جنگ پر است از اضطراب و سختی و خشونت و درد. در کنار این‌ها، شوخی هم دارد، سر به سر گذاشتن و دست انداختن رفیق هم دارد، ایثار و از خود گذشتگی‌های بزرگ هم دارد، اعصاب خوردی و غر زدن هم دارد، فحش و بد و بیراه هم دارد! پرداختن صرف به هر یک از این موارد صحیح نیست و آنجا که تمام این حس ها و تجربه ها و واقعیت ها کنار هم می‌آیند، انتظار یک اثر کامل و موفق را داریم.