دوره‌ی افشاریه از معدود دوره‌هایی در تاریخ ایران است که می‌توان گفت تا حدود زیادی مغفول مانده است. از چاپ و انتشار چندین تک‌نگاری درباره‌ی نادرشاه و سلسله‌ی افشاریه دهه‌ها می‌گذرد. از آثار ایرانی تنها کتاب تاریخ اجتماعی ایران در عصر افشاریه نوشته‌ی دکتر رضا شعبانی در اختیار دانشجویان و علاقه‌مندان به این مباحث قرار می‌گیرد. لذا جای خالی پژوهشی نوین که متکی‌بر منابع و اسناد تازه‌یاب باشد احساس می‌شود. مایکل آکس‌وُرسی استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه اکستر با نگاشتن نادرشاه شمشیر ایران این خلأ را پر کرده است. نویسنده کتاب را به شیوه‌ای خاص و نوین با فتح دهلی در شرح اقدامات نادر در آن دیار می‌آغازد. در فصل اول علل سقوط سلسله‌ی صفویه به دست افغان‌ها با اتکا به نظریه‌ی عصبیت ابن خلدون تحلیل و تبیین می‌شود. فصل دوم شرح زندگی نادر در دوره‌ی کودکی و جوانی و تکاپوهای او را تا پیوستن به اردوی تهماسب صفوی تشکیل می‌دهد. فصل سوم حاوی مطالبی است درباره‌ی چگونگی اخراج افغان‌ها و احیای سلسله‌ی صفوی.