آنیتا دسای در بخش اول رمان خانواده ای هندی را توصیف می کند که پسر آنها برای تحصیل به امریکا رفته است.و در بخش دوم توصیف امریکا در برخوردش با پسر خانواده یا بهتر بگوییم توصیف پسر در برخوردش با امریکاست.در بخش اول «اوما» شخصیت کلیدی است دختری که در یک خانواده ی هندی ، اسیر تفکرات پدر و مادر خود است و مترصد فرصتی برای مقابله با آنها.«دسای» این دختر را نماینده ی جغرافیایی کرده است که در آن زندگی می کند(همان دختر) «اوما» در خانواده ی خود پیش از آنکه انسانی باشد جداگانه ،بیشتر موجودی است که باید تابعیت محض پدر و مادر و باور های آنها را بپذیرد و این ذهن نویسنده را برای خلق چنین رمانی آبستن می کند. اوما دختری سن بالا و فرزند بزرگ خانواده است که در کنار آرونا و آرون با پدر و مادرشان زندگی می کند. روابط او با اطرافیان از جمله معلم های صومعه، دوستان، اقوام و خواهر و برادر و پدر و مادر محور قصه است. اما نویسنده روابط و نوع تعامل «ماما بابا» با اوما را چون چتری وسیع بر سر تعاملات اوما و نوع رفتار او گسترده است. مامابابا همچون دو مأمور پلیس خوب و وظیفه شناس بر تمام حالات، حرکات، نظرات و افعال اوما نظارت می کنند و این نظارت پلیس گونه خود را با تعابیر نگرانی، امر مهم تربیت فرزند و ادای وظیفه پدر و مادری توجیه می کنند.