«درس پیش از مردن» یکی از جهان شمول ترین پرسش هایی را طرح می کند که تنها ادبیات می تواند بیان کند: هنگامی که از زمان مرگ خود آگاهیم، چگونه باید زندگی کنیم؟ این رمان روایتی از داستان مرد جوان بی سوادی به نام جفرسون است که به قتل یک مغازه دار سفیدپوست متهم شده است. شخصیت دیگر داستان، گرانت ویگینز، پسر بومی اهل لوییزیانا و تحصیل کرده ی دانشگاه است که در یک مدرسه ی شهر کوچک زراعی تدریس می کند. در این اثر سی صد صفحه یی، این دو مرد سیاه پوست که نام آن ها از روسای جمهور پیشین آمریکا اقتباس شده، دوستی یی را تجربه می کنند که حداقل زندگی دو نفر را متحول می کند. در اثری که در فصاحت، غنای مفهومی و سیرت معنوی و اخلاقی میتوان آن را با کارهای ریچارد رایت، جیمز بالدوین و ویلیام فاکنر مقایسه کرد، گینز خواننده را فرامی خواند تا با تاریخ تلخ سیاه پوست های جنوب آمریکا و فراتر از آن تاریخ آمریکا روبه رو شود. به سنت آثار بزرگی چون «کشتن مرغ مقلد» هارپر لی و «در کمال خونسردی» ترومن کاپوتی، گینز از یک پرونده ی اعدام برای کشف شرافت و سبوعیتی استفاده می کند که انسان ها می توانند به یک اندازه از آن بهره مند باشند.