ژان پل سارتر (1980 - 1905) فیلسوف ، مقاله نویس، منتقد ادبی رمان نویس ، فیلم نامه نویس و نمایش نامه نویس ،فرانسوی نامدارترین اندیشمند متعهد قرن بیستم مشهورترین نمایش نامه های وی عبارتند :از مگس ها (1972)؛ شایعه (1943)؛ پشت در بسته (دوزخ) (1944؛ مرده های بی کفن و دفن (1946) دست های آلوده (1948)؛ شیطان و خدا (1951)؛ گوشه گیران آلتونا (1959)؛ زنان تروا (1965) و چرخدنده (1969-1946) تئاتر سارتر، تئاتر" موقعیت " است. به گمان او موقعیت" در نمایش می تواند جانمایه های زندگانی امروز را به خود انسان باز نمایاند و او را به نظارت و قضاوت درباره این موقعیت ها یعنی زندگی اجتماعی- سیاسی خویش فراخواند. سارتر ، در نمایش نامه هایش بیش از آن که به آرا و افکار فلسفی خویش تکیه کند ، سعی بر بازنمایی موقعیت های شاخص و برجسته اجتماعی و سیاسی انسان امروز دارد. گرچه در تمامی آثار نمایشی و حتا داستانی سارتر می توان رگه هایی از طنز هوشمندانه و اندیشمندانه را مشاهد کرد اما باید گفت که نکراسوف (1956) تنها کمدی هجوآمیز ( ساتیریک ( اوست. سارتر در این اثر در یک موقعیت نمایشی کم نظیر و تعمیم پذیر نظام رسانه ای مطبوعاتی جامعه خویش را به باد انتقاد گرفته است. مجموعه طنزآوزان جهان نمایش، حاصل پنج دهه پژوهش و فعالیت وی در عرصه نمایش کمدی است.