سال‌ها پیش، مجله‌ی اکونومیست حکمرانی روسیه‌ی پساشوروی را «حکومت تبهکاران» نامید. این نام‌گذاری دلیلی داشت که ریشه‌اش به دو دهه‌ی پایانی اقتصاد سیاسی شوروی برمی‌گشت و هم‌دستی نولیبرالیسم با سرمایه‌دارن جدید شکل گرفته در روسیه‌ی پس‌از فروپاشی شوروی. هنگامی که جاسوسان سابق کا.گ.ب، انجمن‌های اخوت تبهکاران زندانی در زندان‌های شوروی، سربازهای بازگشته از جنگ افغانستان و ... همگی در لحظه‌ی پس‌از تمام شدن کار بلوک شرق، قدرت را در روسیه به دست گرفتند، فرمی از حکمرانی مبتنی بر خشونت سازمان‌یافته شکل گرفت که روسیه را بدل به الگویی کرد که هم‌پیمانان روسیه در سال‌های بعد، به کپی‌های دست‌چندمی از آن بدل شده‌اند. کتاب «سوداگران خشونت‌پیشه: کاربرد زور در ساختن سرمایه‌داری روسی»، بررسی دقیق و حساب‌شده‌ی «وادیم ولکوف» از ماجرایی‌ست که پس از شوروی در روسیه شکل گرفت و موجب شد که همه بدانند سرمایه‌داری چه‌گونه به‌راحتی در فرم‌های گونه‌گون، در صلح و در جنگ، نمودهای کاملی از خودش را ارائه می‌دهد! ولکوف جامعه‌شناس، نقش دولت روسیه در خشونت‌های سازمان‌یافته را به‌خوبی تجزیه و تحلیل کرده و گام‌به‌گام علت‌ها و معلول‌ها را شناسایی کرده و توضیح می‌دهد. مترجم کتاب نیز، پیش‌از ورود به متن اصلی، با شرح دلایل به‌کاربردن معادل سوداگر به‌جای آنتروپرونر که به اشتباه در فارسی معادل مثبت کارآفرین را به‌جایش گذاشته‌اند، تکلیف بسیاری از قضایا را مشخص کرده و می‌توان نسبت درستی بین سوداگران خشونت‌پیشه و وضعیت‌های پس و پیش رو، از آن حاصل کرد.