اوا براون و آدولف هیتلر چهارده سال تقریبا مخفیانه با هم بودند و تنها زمانی از هم جدا شدند که به همراه هم خودکشی کردند. آخرین کلمات اوا براون این بود: «می خواهم جسدی زیبا باشم، پس سم می خورم.» البته این اولین خودکشی براون نبود و پیش از این دو بار دیگر هم اقدام به خودکشی کرده بود. اوا براون که بود؟ چگونه این دستیار نوجوان عکاس شخصی هیتلر به نزدیکترین یار دیکتاتور تبدیل شد؟ چرا رهبری که حامی خانواده آرمانی آلمانی بود، با زنی بیست و سه سال جوان تر از خود یک زندگی بوهمیایی داشت؟ آیا براون صرفا یک موطلایی ساده دل و لاابالی بود؟ براون که تا حدود زیادی از چشم مردم آلمان پنهان مانده بود از منظر بیرونی به عنوان فردی جوان، مو بور، ورزشکار، جذاب و سرگرم کننده، مطلقا با «چهره ی روانی» هیتلر (به تعبیر یواخیم فست) که آدمی شق ورق و خشک بود و در عکس های خصوصی مسن تر نشان می داد، تناسب نداشت. این کتاب هیجان انگیز نخستین بررسی کامل از نقش او در سلسله مراتب رژیم نازی است که قدرت واقعی اش را فاش می کند و در نتیجه بر عمق یک رژیم مخوف نور می تاباند.