کتاب خراسان‌ها به قلم نجیب بارور و به مقدمه علی دهباشی نگاشته شده است. در مقدمه کتاب نیز آمده: برای برگزیده اشعار نجیب بارور بسیاری دیگر بودند و هستند که بنویسند و از او شعرش در جایگاهی که قرار دارد تجلیل کنند. شاید بخاطر اینکه پیشنهاد‌دهنده‌ی فراهم‌آوردن این مجموعه بنده بوده‌ام، قرعه‌ی فال به نامم زده شد. نجیب بارور،امروز، زبان گویای وجدان بیدار مردم افغانستان است. او برکشیده از سرزمینی است که چند دهه است نگذاشتند آب خوش از گلوی این ملت پایین برود. نجیب بارور فرزند رنج است. فرزند رنجی که اینک خدنگ ایستاده و به دادخواهی مردم سرزمین خود قلم بدست گرفته و می‌سراید. روح بلند این فرزند افغانستان دارای آنچنان قریحه‌ی شعری است که هر سروده‌ی او در اقصی نقاط گیتی خواننده می‌شود و هنرمندان آواز و موسیقی در اجراهای گوناگون صداهای او را هنرمندانه به گوش جهانیان می‌رسانند. نجیب بارور در ستمی که بر او و مردمش رواداشتند کنج عزلت نگرفته است و آنجا که ندا در می‌دهد: دردهایت دردهایم، رنج‌هایت رنج‌هایم سرخ‌تر از خون تو، لعل بدخشانی‌ستم خانه‌ام تقسیم در جغرافیای پارسی‌ست کابل و کولاب و تهرانم، خراسانی‌ستم.