دسته بندی ها

نامه ی نادری

کد شناسه :283912
نامه ی نادری
موجود نیست

نریمان نریمانوف در سال ۱۸۹۹ میلادی نمایشنامهٔ تاریخی نادرشاه را درست زمانی نوشت که ایران درگیر استبداد و بی‌لیاقتی شاهان و بذل و بخشش‌های ارضی، سیاسی و اقتصادی بود. او زمان حکومت شاه‌سلطان‌حسین، طهماسب دوم و نادرشاه را موضوع اثر خودش قرار داد. وی از طرفی بی‌لیاقتی امثال شاه‌سلطان‌حسین را نشان داده و از سوی دیگر سفاکی و استبداد نادر را و این همان چیزی است که تاریخ ایران سده‌ها گرفتار آن بوده است، یا شاهی بی‌کفایت در رأس امور بوده و کشور را به سمت تباهی برده است و یا شاهی جلاد و خونریز که گرچه قدرت و وحدت را به کشور بازگردانده، اما بی‌رحمی‌اش در آخر همه چیز را به باد داده است. نریمانوف دومین فردی است که در ایران نمایشنامهٔ تاریخی نوشته است. محل وقوع حوادث این نمایشنامه در ۱۷۱۷ میلادی در اصفهان است. شاه‌سلطان‌حسین، شاه است و اوضاع کشور در‌هم‌ریخته است. صدراعظم وی نیز که رؤیای شاهی در سر می‌پروراند، این وضعیت را حادتر می‌کند، نادر نیز کسی است که به راهزنی و قتل و غارت مشهور است. نریمانوف اگرچه گسترهٔ بزرگی از تاریخ ایران را برای نمایش خود انتخاب کرده، توانسته وحدت موضوع را حفظ کند. این اثر نشان می‌دهد که نویسنده به‌خوبی هنر نمایش را می‌شناسد، تصور او از نادر واقع‌گراست، او را نه شاهی عدالت‌خواه و نه احمق نشان می‌دهد، راهزنی است که حبّ وطن او را به خود می‌آورد تا در راه کشورش شمشیر بزند. اما هنگامی که استبداد و پادشاهی مقولاتی پیوسته به همدیگرند و قدرت حکومت نیز در ید خان‌هاست، نادر نیز راهی جز طی‌کردن مسیر همیشگی ندارد و همین موجب ستمگری و خودکامگی او می‌شود.

بررسی و نظر خود را بنویسید

1 2 3 4 5

 *

 *

0 نظر