نان و شراب در سال 1937 میلادی انتشار یافت. این رمان در واقع حسب و حال سیلونه است. از انقلاب دل­زده­ای سخن می­گوید که احساس می­کرد در وجودش سر برمی­آورد. در واقع؛ در گفتگوهای این کتاب بعضی از دلایل تصمیم نویسنده به ترک حزب کمونیست در سال 1930 دیده می­شود. سیلونه بازگشت غیر قانونی پیترو سپینای مهاجر را به ایتالیا ترسیم می­کند که برای مخفی کردن خود به لباس کشیشی در آمده و نام دن پائولو را برای خود برگزیده است. پیترو به علت بیماری به زودی شهر رم را ترک می­گوید و در همان لباس کشیشی به روستای کوچکی می­آید تا مداوا شود. در آن­جا در تماس با دختر جوانی به نام کریستینا که می­خواهد راهبه شود، درمی­یابد که اعتقادش به انقلاب به دلیل وفاداری به جوهر اخلاقی مسیحیت است؛ مسیحیتی که او همچنان از پذیرفتن اسطوره آن امتناع می­ورزد. پس در عین حال که از درون متوجه بیهودگی مبارزه منحصرا واقع­گرایانه می­شود، به دیدن استاد قدیم خود دن بنه­دتو می­رود. و با دانشجویی به نام موریکا آشنا می­شود. هردو آن­ها به قتل می­رسند. او شناخته می­شود وچون پلیس در پی اوست به کوهستان می­گریزد. کتاب با مرگ دردناک کریستینا پایان می­گیرد که برای کمک رساندن به مرد مورد علاقه خود، سپینا در کوهستان گم می­شود و اما در مورد پیترو سپینا چیزی نمی­گوید: سیلونه دنباله آن را در دانه زیر برف حکایت می­کند.