"نمایش در ژاپن" اثری است از "بهرام بیضایی" که در آن فرم‌های اصلی و سنتی تئاتر در ژاپن را تشریح نموده و برای هر کدام نمایشنامه‌ای را به عنوان مثال معرفی می‌کند. "نمایش در ژاپن" از پیشینه‌ای غنی و جذاب برخوردار است. "بهرام بیضایی" از میان بسیاری از اشکالی که برای "نمایش در ژاپن" وجود دارد، فرم‌های "کابوکی"، با بازنمایی زنده داستان‌های احساسی، "نو"، که با ماسک‌های منحصربه‌فردش محبوبیت پیدا کرده است و "نینگیوجوروری" و "کیوگن" را در این اثر معرفی کرده است. اجراهای کابوکی بسیار پویا هستند؛ در این فرم از "نمایش در ژاپن" امکان تغییرات ناگهانی صحنه‌ها و ناپدید شدن بازیگران، حال و هوای بسیار زنده‌ای به نمایش می‎‎دهد. در کابوکی یک ارکستر زنده می‌نوازد و سازهای سنتی صحنه را همراهی می‌کند. طرح داستان حول وقایع تاریخی، عشق، توطئه، درگیری‌های اخلاقی و غیره می‌چرخد و آنچه باید به خاطر داشته باشید این است که آنچه نشان داده می‌شود تنها بخشی از کل داستان است. فرم نو، شامل نزدیک به 240 نمایش است. داستان‌ها را می توان به دسته‌های مختلفی تقسیم کرد که یا با شخصیت‌های انسانی و جدول زمانی خطی همراه هستند، یا شامل جهان‌های ماوراء طبیعی‌اند و یا ترکیبی از این دو هستند. در نو یک یا دو کاراکتر نقابدار در یک زمان ظاهر می‌‌شوند و موضوعات اصلی شامل بازگویی تاریخ یک معبد، تمثیل‌هایی از عالم اموات بودایی، زندگی زنان و غیره هستند که طی یک برنامه پنج پرده‌ای، این موضوعات را ارائه خواهد کرد. تئاتر کیوگن شکلی از تئاتر کمیک است و معمولا در فواصل بین اجراهای یک نمایش نو اجرا می‌شود. این فرم از "نمایش در ژاپن" از طرح ساده‌ای برخوردار است، دیالوگ‌ها و حرکات اغراق آمیز است و هدف اصلی آن خنداندن مخاطب است.