نگارنده این پژوهش کوشیده است با معرفی نوشته ها و دیدگاه های صاحب نظران آلمانی زبان، سهمی در تکمیل پژوهش های این حوزه ایفا کند. از همین رو کتاب با مروری بر تاریخچه ادبیات آلمانی دهه های اخیر و چگونگی شکل گیری در حرکت های هنجارشکنانه و جمع بندی مهم ترین محورهای موضوعی نقد ادبی آغاز می شود: - فصل اول به معرفی جریان ها و آثاری اختصاص داده شده است که به سبب نوآوری در فرم و زبان ادبی، در چارچوب های متداول نقد ادبی نمی گنجد و برخی از آن ها پیشکسوتان رویکردهای پسامدرنیستی در ادبیات زبان آلمانی به شمار می روند. - فصل دوم جایگاه فلسفه آلمانی در تبارشناسی پسامدرنیسم و تفاوت ها و همسویی این جریان با مکتب فرانکفورت و رویکردهای هرمنوتیکی را که تاثیر بسزایی بر جهت گیری های علوم نظری و ادبیات آلمانی داشته اند واکاوی کرده است. - در فصل سوم و فصل چهارم دو نمونه از رمان های موفقی تاویل شده اند که مهم ترین مولفه های آثار پسامدرنیستی، مانند مرگ سوژه، غیبت معنا و گذار از کلان روایت ها را با تمهیدات مبتکرانه ای بازتاب داده اند. - فصل آخر به معرفی آثاری پرداخته است که در بستر پسامدرنیسم ادبی تکوین نیافته اند، اما ملغمه ای از رویه ها و شگردهای روایی متفاوتی را ارائه کرده اند که راه را برای خوانش پسامدرنیستی آن ها گشوده است و...