چارلز دیکنز، هنگام نگارش دیوید کاپرفیلد، مردی سی و هفت ساله و نام آور بود و مقاله های بسیار و بیش از ده رمان منتشر ساخته بود. اما این رمان- که کمابیش شرح احوال اوست- به گفته چسترتون در دایره المعارف بریتانیکا (چاپ 1960)، سبک و شیوه داستان پردازی او را تا ده سالی از عمرش دگرگون ساخت. دیوید کاپرفیلد هسته ای دارد متضمن واقعیت نگری- که همان اساس و پایه زندگی دیکنز باشد- با صحنه هایی پراحساس و هیجان و اندکی مبالغه آمیز. آثار بعدی او مانند Bleak House که دوست ارجمندم ابراهیم یونسی به نام خانه قانون زده ترجمه و چاپ کرده است و Hard time و Little Dorrit و Tale Of Two Cities که این را هم آقای یونسیتحت نام داستان دوشهر ترجمه و منتشر ساخته است نیز، تحت تاثیر شیوه داستان پردازی دیوید است. از این گذشته، نحوه توصیف قهرمانان داستان و آفرینش شخصیتها در این کتاب، شگفت، باریک، و دقیق است. کسانی مانند استیرفورث و دورا، شخصیتهایی عجیب و جاذب و در عین حال ضعیف دارند.