این کتاب بینش‌های کلیدی و اطلاعات عملی را در رابطه با ویژگی‌های چارچوب‌های اخلاقی که برای ارزیابی اخلاقی کاربردهای تقویت شناختی انسان (HCE) مناسب است، مانند تقویت‌کننده‌های شناختی دارویی و تکنیک‌های تحریک غیرتهاجمی مغز، به سیاست‌گذار یا تصمیم‌گیر ارائه می‌دهد. این کتاب نقطه عزیمت خود را بحث فلسفی ریشه دار بین مخالفان و موافقان HCE و افزایش امکان سنجی برخی از کاربردهای HCE می داند. درخواست‌های اخیر برای سیاست‌گذاری در حوزه ارتقای انسانی نشان‌دهنده نیاز به یافتن تعادل بین پرداختن به مسائل اخلاقی فعلی و موضوعاتی است که ماهیت نظری‌تری دارند یا بر پایه مفاهیم انتزاعی فلسفی هستند. رویکردهای اخلاقی عملی برای سیاست‌گذاری یا تصمیم‌گیری باید امکان ایجاد یک پایگاه شواهد برای خطرات و مزایای کاربردهای HCE را فراهم کند. علاوه بر این، چنین رویکردهای عملی باید طیف وسیع تری از مبانی ارزشی را نیز در بر گیرند که همگرایی در مورد تصمیمات و قضاوت های خاص را تسهیل می کند. این کتاب ابزارهایی را شناسایی و ارزیابی می‌کند که به ما کمک می‌کنند تا فراتر از بحث‌های فلسفی قطبی برویم تا به تصمیم‌گیرندگان عملی در مشورت و تصمیم‌گیری اخلاقی ملموس کمک کنیم. تمرکز بر روش‌های سیستماتیکی است که با آن ارزش‌های اخلاقی مرتبط را شناسایی کرده و تأثیرات برنامه HCE را بر آن ارزش‌ها ارزیابی می‌کند تا تصمیم‌گیری در مورد پذیرش یا مطلوبیت اخلاقی برنامه را تسهیل کند.