«و من هنوز آنجا بودم... صحرا خانه‌ام بود، فضای باز، نور، سکوتی که در حقیقت سکوت هم نبود... بعد از مرگ پدرم، بالاخره آموختم عشق موجودی رام و مطیع نیست، حیوانی درنده‌خوست، آشفته و پیش‌بینی‌ناپذیر، عظیم و بخشنده. عشق بود که مرا از سوگ و تاریکی بیرون کشید.» مهاجری مراکشی در صحرای موهاوی تصادف می‌کند و راننده، بی‌توجه، یا شاید هم با رضایت، از صحنه می‌گریزد. این ماجرا آغاز داستان خانواده‌ای مهاجر، تراژدی مرگ پدر و سفری از سوگ به عشق است؛ حکایتی خانوادگی، داستانی جنایی، و روایتی عاشقانه که در پس‌زمینه‌اش روایت‌های گوناگون، نمایی گسترده از زندگی و هویت آمریکایی به تصویر می‌کشد‌؛ وضعیت و نگرش مهاجران، زنان، سیاهان و سفیدان. The Seattle Times [دیگر‌آمریکایی‌ها] رمانی درخشان است... این رمان در عین حال که رمانی جنایی است، شخصیت‌شناسانه است و تأملاتی تکان‌دهنده درباره‌ی مهاجرت را در بر دارد. دیگر آمریکایی‌ها کتابی است که خواندن آن برای خواننده نفس‌گیر است و هر یک از شخصیت‌ها را در کانون توجه قرار می‌دهد، حتی هنگامی که خواننده توجه خود را به دیگر شخصیت‌ها معطوف نمی‌کند. آوای شخصیت‌ها در کنار هم تصویری شفاف از یک مکان و زمان در آمریکا خلق می‌کند؛ شهری از کینه‌های پر جوش‌و‌خروش، کشمکش‌های محتاطانه، ارتباط‌های غیرمنتظره و زیبایی‌ فوق‌العاده. نیویورک تایمز قدرتمند... مسحورکننده... سوزناک... [این رمان رمانی] فوق‌العاده حائز اهمیت است... در مرکزیت دیگر آمریکایی‌ها نوعی سراسیمگی عمیق وجود دارد: اگر حقیقت ضد و نقیض باشد یا چنان مبهم باشد که اراده‌ی پیگیری آن را از دست بدهیم، چه می‌شود؟ از نظر خواننده، این رمان چیزی شبیه آزمون رورشک را ارائه می‌دهد. آیا باورمندی و هم‌دردی ما به هویت نژادی یا جنسیتی گوینده یا شاید سن او بستگی دارد؟