در زبان فارسی این جزیره خارک نامیده می شود، اما عرب ها آن را «خریج» می نامند. جزیره کوچک تر نزدیک به آن «خارگو» نام دارد که عرب ها آن را «خوایریج» می نامند. این در حالی است که اروپایی ها آن را «کور گو» یا «کورگو» می نامیدند. این جزیره سنگی 31 کیلومتر مربع مساحت دارد و در 55 کیلومتری شهر بوشهر و 32 کیلومتری بندر ریگ واقع شده است. جزیره خارک از شمال به جنوب 606 کیلومتر طول و 48 کیلومتر عرض دارد. عرض متوسط آن حدود 106 کیلومتر و تقریبا به شکل مثلث است. در سال 1830.م بومیان منطقه می گفتند که تمام جزیره را می توان در عرض پنج ساعت با پای پیاده طی کرد. بیشتر جزیره شامل تپه های بی آب و علف با بیش از 76 متر ارتفاع است که در مرکز و جنوب خارک قرار دارند. در بخش های شمالی از اختلاف سطح آنها کاسته و به پرتگاه هایی به ارتفاع 6 تا 9 متر منتهی می شود. کوههای سنگی و سنگ آهک، چشم اندازی متروک را با زمینی که شکسته و ناهموار است، عرضه می دارند. تپه ها پوشیده از یک برش آهکی لایه نازک است که زیر آن لایه ای ضخیم تر از بسترهای نرم تر قرار دارد و به آرامی توسط باد و باران فرسایش می یابد. تنها زمین پست، دشتی در حدود 2 . 6 کیلومتر مربع است که در قسمت شرقی جزیره قرار دارد و تا دهه 1950 در لبه آن یک روستا و مکان یک دژ قدیمی هلندی قرار داشت. قسمت پایین یک خاک شنی دارد. جزیره توسط یک صخره به عرض 0 . 8 کیلومتر احاطه شده است.