رهبر مستبد ترکیه، رجب طیب اردوغان، از سال 2003 به تدریج کوشیده است کشورش را به قدرت بزرگی در جهان تبدیل کند و این همان کاری است که رهبران ترکیه، از سلاطین عثمانی تا آتاتورک که بنیانگذار ترکیۀ مدرن بود، همیشه سودای آن را داشته‌اند. اردوغان در این روزگار جدید روش غیرمتعارفی در سیاست‌ورزی پیشه کرده است تا بتواند کشور خود را به‌عنوان قدرتی مستقل در خاورمیانه به جهانیان بشناساند. از جمله برنامه‌های او این بود که ارتباط کشورش را با متحدان غربی قدیم، نظیر آمریکا، بگسلاند تا بتواند مجد عثمانی را در خاورمیانه و بالکان اعاده کند. سبک حکمرانی جدید اردوغان که سرکوب مخالفان داخلی و حذف آزادی‌های صنفی اصحاب قلم را به همراه داشت، جهان را با ترکیه دشمن کرده است. آنکارا امروز دیگر دوستی در خاورمیانه ندارد و از جانب رقبای تاریخی خود، روسیه و ایران احساس تهدید می‌کند. از سوی دیگر این کشور نمی‌تواند به حمایت متحدان قدیم خود در غرب اعتماد کند. اکنون سؤال اینجاست که آیا اردوغان می‌تواند دوباره امنیت را به ترکیه برگرداند؟ چه خطراتی امروز پیش روی او و کشورش است؟ نظام سیاسی امروز ترکیه چگونه می‌تواند این کشور را به یک قدرت بزرگ تبدیل و آرزوی آتاتورک، سلاطین قدیم و مردمش را محقق کند؟