داستان آناکارِنینا دارای شخصیت اولِ واحدی نیست. با دیدن نام آناکارنینا، این تصور ایجاد می‌شود که این داستان حتماً به‌کلی درباره اوست، اما درواقع این‌گونه نیست؛ درحالی‌که شاید بیش از نیمی از داستان درباره او باشد، بقیه داستان درباره فردی به نام «لوین» است که البته این دو شخصیت در داستان رابطه دورادوری با هم دارند. به عبارتی، آناکارنینا خواهرِ دوستِ لوین است. در طولِ داستان، این دو شخصیت فقط یک‌بار و در اواخرِ داستان با هم روبه‌رو می‌شوند. تولستوی در نوشتن این داستان سعی داشته برخی افکار خود را در قالب دیالوگ‌های متن به خواننده القاء کند و او را به تفکر وادارد. ی از بارزترین جلوه‌های ظهور اندیشه‌های این نویسنده در داستان، قسمت‌هایی است که او افکار مذهبیِ خود را در قالب افکار شخصیت مهم داستان، یعنی لوین، آورده است. داستان از اینجا شروع می‌شود که زن و شوهری به نام‌های استپان آرکادیچ و داریا الکساندرونا با هم اختلافی خانوادگی دارند. آناکارِنینا خواهر استپان آرکادیچ است و از سن‌پترزبورگ به خانه برادرش ــ که در مسکو است ــ می‌آید و اختلاف زن و شوهر را حل می‌کند و حضورش در مسکو باعث به وجود آمدن ماجراهای اصلیِ داستان می‌شود...