لوییس بگلی نویسنده پنج رمان بلند است. دروغ‌های زمان جنگ وقتی نوشته شد که او در میانه دهه پنجاه عمر خود بود و با رمان‌های مردی که دیر کرد، طوری که مکس آن را دید و درباره اشمیت، و رمان آخر او کشتی شکسته دنبال شد . بگلی زندگی دیگری به عنوان وکیل دارد. او شریک ارشد شرکت دبه‌وویس و پلیمپتون ، یکی از شاخص‌ترین شرکت‌های امریکایی و رئیس بخش بین‌المللی آن است . بگلی در سال 1933 در شهر استری ، شهری که آن زمان در لهستان بود و اکنون جزیی از اوکراین است ، به دنیا آمد . او که یهودی بود با تظاهر به مسیحی بودن و با استفاده از اوراق شناسایی جعلی ، از اشغال آلمان‌ها جان به در برد . بگلی و والدینش در سال 1946 لهستان را ترک کردند و در 1947 در نیویورک ساکن شدند. در سال 1954 تحصیلاتش در کالج هاروارد را تمام کرد. و بعد از خدمت در ارتش امریکا ، در سال 1959 از دانشکده حقوق هاروارد فارغ التحصیل شد . سال 1974 با آنکا موهلشتاین ، نویسنده فرانسوی زندگی‌نامه و دیگر آثار تاریخی و برنده جایزه ادبی ، ازدواج کرد. او و همسرش پنج فرزند دارند. فرزندان او نقاش و مجسمه‌ساز ، منتقد کتاب و تاریخ‌شناس هنری هستند و فرزندان همسرش متخصص روابط خارجی و گزارشگر تلویزیون‌اند . قسمتی از متن کتاب : مردی خوش‌سیما را با چشمانی غمگین مجسم کنید ... مرد ما از کتاب‌های مربوط به هولوکاست و گفت و گوهای دور میز شام درباره لهستان زمان جنگ جهانی دوم دوری می‌کند. او به تماشاچی شرارت و بدبختی تبدیل شده، گاهی حتی مطمئن نیست در تصویر مشمئزکننده‌ای که از پیش چشمش می‌گذرد ، کدام نقش را بازی می‌کند. مرد غمگین چشم ما باور دارد که به‌سان سگی کتک‌خورده ، برای ابد از درون دگرگون شده است ، و خدایان این درد را درمان نخواهند کرد. او در گذشته خویش هیچ عمل نیکویی ندارد که به آن متوسل شود، با این همه ، بر نومیدی خود مویه نخواهد کرد. او به داستان کودکی می‌اندیشد که به چنین مردی تبدیل شده است .