جان جیمز آزبرن (به انگلیسی: John James Osborne) (زاده 12 دسامبر 1929-درگذشت 24 دسامبر 1994) نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، بازیگر و منتقد انگلیسی است. آزبرن، در طول بیش از چهل سال زندگی پربار کاری، موضوعات و سبک‌های زیادی را بررسی کرد و برای اجرا روی صحنه، فیلم و تلویزیون، نوشت. زندگی شخصی او، غیرمعمول و به نوعی ویران بود. او برای به‌کارگیری زبان بیش از حد خشن، نه‌تنها درباره علل آنچه در آثار خود بیان می‌کند بلکه در برابر خانواده‌اش نیز، شهرت دارد. او را تحت تأثیر ادبیات برتولد برشت دانسته‌اند. آزبرن، یکی از اولین نویسندگانی بود که سلطنت را روی صحنه عمومی زیر سؤال برد. وی در دوره اوج خود (1956–1966) حس پذیرفته‌شده و گاه کلیشه‌ای آن را مورد اهانت قرار داد و نیز صداقت بی‌دریغ را با بذله‌گویی گسترده آمیخت. قسمتی از متن کتاب : آرچی همه درب و داغان و مفلسیم . دائم الخمر ، مجنون، دیوانه، خل و چل و عاطل و باطلیم . آره ، مشکلاتی داریم که هیشکی تا حالا نشنیده . شخصیت‌هایی داریم که کسی فکرشم نمی‌کنه. از اونایی هستیم که براشون لطیفه درست می‌کنن. چون از زندگی بقیه مردم عادی دوریم . گرچه درست فکرشو بکنی ، مسخره نیستیم . زیادی کسل کننده‌ایم . چون مث هیچ بنی‌بشر دیگه‌ای نیستیم . با هیچی سازگار نیستیم . از پس هیچ کاری برنمیایم . همیشه موی دماغیم . هیچ کاری نداریم جز این‌که خداگونه در مورد کارایی که تاحالا کردیم داد سخن بدیم . مدام داریم توجه یه کسی رو به مشکلات ناچیز و ناخوشایند خودمون جلب می‌کنیم .