منوچهر بزرگمهر از زمره نویسندگانی بود که در دهه بیست وارد صنعت نفت شد و در نقش فردی صاحب قلم، حلقه اصحاب قلم را در این صنعت بیش از پیش تقویت کرد. گویی صنعت نفت در گذشته‌ های خود به مثابه کافه ‌های روشنفکری بود که صاحبان قلم را طی چند دهه در دامن خود جمع کرد و آنها را در سطح شخصیت‌ های برجسته و تاثیرگذار در عرصه فرهنگ و اندیشه پرورد؛ بزرگانی همچون: محمد‌علی موحد، حسن کامشاد، اسماعیل فصیح، منوچهر بزرگمهر، ابوالقاسم حالت، صادق چوبک، ابراهیم گلستان، نجف دریابندری، عزت ‌الله فولادوند، صفدر تقی ‌زاده، حمید نطقی، فواد روحانی، محمد‌علی صفریان، مهرداد مهرین، مهدی ماحوزی، محمدجواد مصفا و شمار دیگری از شخصیت ‌های بنام و پرآوازه دیگر از جمله اعضای این حلقه محسوب می‌شدند که هر یک سال‌ها بعد با چاپ آثار گرانسنگ و متنوع خود نقش برجسته ‌ای را در عرصه قلمِ این مرز و بوم ایفاء نمودند. خاصه؛ این حلقه مترجمین صنعت نفت بود که با پیوستن منوچهر بزرگمهر به این صنعت رونقی دیگر به خود گرفت و ترجمه در این صنعت حائز نقش و پایگاهی مستقل شد؛ مترجمان مطرحی چون: عزت الله فولادوند، حسن کامشاد و تا حدی نجف دریابندری و فواد روحانی که با ترجمه آثار فلسفی، پیشروان اندیشه‌ نو را در مغرب زمین به ایرانیان شناساندند و هر یک به سهم خود برگی از فلسفه غرب بر برگ ‌های موجود افزودند.