کتاب تا توکیو راهی نیست: همیشه برایم سوال بود کشور‌های پیشرفته دنیا چه رویکردی دارند که ما نداریم؟ مسولان آنها با مسولان ما چه تفاوت هایی دارند؟ راز موفقیتشان چیست؟ مرمشان با ما چه تفاوت‌هایی دارند؟ و ده‌ها سوال ریز و درشت دیگر، در سفری که به ژاپن داشتم همه چیز برایم شفاف شد. در تمام طول مدت بازدیدم از ژاپن، مدام با خودم فکر می‌کنم که نقش من چیست؟ اینکه بخواهم داستانی زیبا برای هموطنانم تعریف کنم، چقدر مفید است؟ وقتی که به ایران برمی‌گردم و پشت میزم با آن‌همه مسئولیت کوچک و بزرگی که در طول سال‌ها داشته‌ام، می‌نشینم، باید چه کار کنم که برداشت درستی از این سفر داشته باشم؟ معتقدم تا تبدیل کردن جامعه شغلی‌مان به ژاپن فاصله زیادی نداریم. اعتقاد دارم در ابتدا باید خانواده شغلی خود را به ژاپن تبدیل کنیم و بعد دستاوردهایمان را در اختیار کل جامعه قرار دهیم تا به‌آرامی مانند آن‌ها شویم و به پیشرفت برسیم. سرعتمان باید بیشتر از آن‌ها باشد، زیرا فاصله زیاد داریم و اعتقاد دارم با امکاناتی که هم‌اکنون در دنیا ایجاد شده است، می‌توان سرعت را خیلی‌خیلی بیشتر کرد. به‌شرط آنکه همه ما باور کنیم.