کتاب پرنده های سرگردان: رابیندرانات تاگور»، شاعر، ترانه سرا، داستا ن نویس، نمایشنامه نویس و نقاش معروف هندی است؛ وی با به کار گیری اشکال جدید شعر و نثر و با استفاده از زبان محاوره در ادبیات بنگالی توانست خود را از اشکال سنتی متکی به زبان و ادبیات سنسکریت برهاند و در سال 1913 م. جایزة ادبی نوبل را دریافت نماید. شخصیت بزرگی که تا اندازة زیادی توانست راه را برای نفوذ و تأثیر فرهنگ هند در ادبیات جهان بگشاید و خود را به عنوان یکی از هنرمندان خلاق، بزرگ و برجستة این سرزمین در عصر جدید مطرح نماید. وی پس از آن که در دهة هفتاد، تحصیلات خود را در انگلستان ناتمام رها کرد، به هند بازگشت و در دهة هشتاد چندین کتاب شعر از مجموعه آثار خود منتشر کرد؛ این اشعار که اغلب به زبان بنگالی و در اشکال جدید سروده شده بودند و برخی طنزهای سیاسی و اجتماعی را نیز در بر داشتند، به خوبی نبوغ فزایندة او را آشکار ساختند. «پرنده های سرگردان» مجموعه ای از اشعار بسیار کوتاه و پرمغز اوست که به زیبایی تمام، انگاره های خاص وی در باب طبیعت، انسان و زندگی را به تصویر کشیده است.