نسل دردمند امروز به دنبال نوشداروی آرامش است. می‌خواهد زخم‌های خود را التیام بخشد. به هر دری می‌زند. گاهی سراغ کتاب‌های روان‌درمانی ، محفل‌های گوناگون عرفانی را می‌گیرد و گاهی در پی یافتن فال‌گیرها است ، اما دست‌خالی برمی‌گردد. گفت‌و‌گو حاصل در این کتاب با هدف نگاهی دوباره به زندگی، از زبان مردی است که بر فلسفه اشراف دارد و تجربه‌های زندگی پرنشیب و فرازش انگیزه‌ای خواهد بود برای آنان که به اندیشیدن و یافتن آرامش نیازمندند. او درباره بیشتر شاعران و نویسندگان مطرح ایران و جهان نوشته است و سعی کرده آن‌ها را به سایرین معرفی کند، اگرچه به قول خودش پنبه خیلی‌ها را زده است. نشستن پای صحبت‌های او فرصتی فراهم کرد تا این بار از او و حرف‌هایش نوشته شود. این شما و این بخشی از گفت‌وگو عبدالعلی دست‌غیب که در این کتاب آمده است: نیچه عبارت زیبایی دارد مبنی براینکه مردم عموماً در خواب هستند. فیلسوف آن‌ها را از خواب بیدار می‌کند. کارش این است ، اما خود سپس به خوابی عمیق‌تر فرو می‌رود. این شکاکی‌گری حاد است ولی شک برای حافظ ابزار است و بیشتر حیرت است. او در دنیای آینه‌ها زندگانی می‌کند که در آن فضاها و تصاویر بر هم منعکس می‌شوند. مفهوم‌ها در دست حافظ رنگین می‌شوند. کارش در عین جدی بودن تا حدودی بازی است، بازی زندگانی ....