انتشارات ماهریس

کتاب نخستین آدم/ اونیل، معجون آمریکایی نیچه، ایبسن، استریندبرگ، زولا، فروید، شاعری نوافلاطونی بود و امریکای آن زمان به چنین کسی نیاز داشت. همانطور که افلاطون، با هنر تقلیدی زمانه اش درافتاد و هومر و درام نویسان را به جمهوری اش راه نداد، اونیل نیز در نیمه نخست قرن بیست خطر کرد و،‌ برای درهم شکستن ملودرام های بی مصرف زمانه اش، به سر سودای صورت های دراماتیک نوین داشت تا با پدرکشی در عالم تئاتر عملا فرزند ناخلف پدرش، جیمز اونیل، و دشمن قسم خورده ذوق و سلیقه سطحی و عوام پسند امریکاییان در زمینه تئاتر باشد ...