کتاب خاطرات آبله رو/ مردمان بر دو گونه اند: گویا و خاموش. من آن گونه انسانی خاموشم و دیگران همه گویا. اراده ازلی برای حکمتی، بر دهان گنگان و شیرخوارگان، مهر سکوت گذاشته و اینان خاموشند، من اما بخ خواست خویش، زبان در کام کشیده ام. شیرینی سکوت را دریافته ام حال آنکه گویندگان، تلخ کامی و شرنگ سخن را در نیافته اند. از این رو سکوت کردم و مردمان هم چنان در سخن اند.
0 نظر