سوفى عزیز، ما به زودى با هم ملاقات خواهیم کرد. من خوب مى‌دانستم که تو به کلبه‌ى ماژور دوباره سر خواهى زد و به همین دلیل کارت پستال‌هاى پدر هیلد را در آن‌جا گذاشتم. این مطمئن‌ترین روش براى رسیدن نامه‌ها به هیلد بود. نگران مباش که چگونه کارت‌ها را به هیلد خواهى رساند. تا 15 ژوئن اتفاق‌هاى بسیارى روى خواهد داد. ما دیدیم که چگونه حکماى عصر هِلِنى به تکرار آنچه فلاسفه‌ى کهن یونانى آورده بودند، پرداختند. این از یک جهت کوششى بود به قصد آن که آن‌ها را بنیان‌گذاران دین تازه‌اى معرفى کنند. «پلوتین» دور از آن نبود که افلاطون را نجات‌بخش بشریت نام دهد. با وجود این، ما مى‌دانیم که نجات‌دهنده‌اى دیگر در خارج از مرزهاى سرزمین‌هاى یونانى رومى در همین عصر مورد بحث ما تولد یافت. به «عیساى ناصرى» مى‌اندیشم. ما در این فصل به نفوذ افزایش یابنده‌ى مسیحیت در دنیاى یونانى رومى خواهیم پرداخت، به همان ترتیب که خواهیم دید چگونه دنیاى هیلد نیز رفته رفته وارد دنیاى خود ما مى‌شود. عیسى یهودى بود و به فرهنگ سامى تعلق داشت. یونانیان و رومیان فرهنگ «هند و اروپائى» داشتند. بنابراین، مى‌توانیم عنوان کنیم که فرهنگ اروپائى دو ریشه دارد. پیش از آن که با دقت و موشکافى بیشتر نفوذ روزافزون مسیحیت را در فرهنگ یونانى رومى مطرح کنیم، لحظه‌اى پیرامون این دو ریشه تأمل کنیم.