روان‏شناسی یونگ، در وهله نخست، بر مبنای تجربه و استنباط شخص او از انسان‌های دچار افسردگی و یا روان‏‌پریش است. در حقیقت هر چند او اطلاعات آسیب‏‌شناسی روانی را مد نظر خود دارد ولی این سبک از روان‏شناسی، نوعی آسیب‏‌شناسی روانی نبوده و به گفته خودش نظریات، پیشنهاد‌ها و تلاش‌هایش برای ترتیب و تنظیم استنباط از موجود انسانی است. با توجه به اینکه فوردهام همچون یونگ تمایل بسیاری به مجادلات جانبدارى و علاقه ویژه‌اى به کنجکاوی‌هاى نامشخص در ذهن ناخودآگاه ندارد، بلکه به جستجوى وسیع و بسیار تسکین‌ناپذیر در مشاهده و مطالعه خودنمایی‌هاى ذهن ناخودآگاه از «ماندالا»ى نامعین و تقویم‌ناپذیر و ترانه‌اى از دون تا آخرین افکار برخى از متصوفین معاصر علاقمند است، پس می‌توان گفت قطعا شخص مناسبی برای بررسی عقاید این روانشناس بزرگ است. شما مى‌توانید در این کتاب هم از ایجاز و کیفیت ساده و دیباچه‌ مانندش لذت ببرید و هم در معتبر و موثق بودن مطالب آن اطمینان خاطر داشته باشید.