عبور از تحکیم: با تأسیس دانشگاه تهران در سال 1313 به چند دلیل، وجود پدیده‌ای به نام «جنبش دانشجویی» را شاهد نیستیم. نوپا بودن و تعداد اندک دانشجویان، تسلط کامل رضاشاه بر فضای سیاسی و محدود بودن دانشجویان به خانواده‌های طبقات بالای جامعه شهری موجب می‌شد که حرکت سیاسی دانشجویان در دانشگاه‌ها دیده نشود. جرقه اصلی را در فضای سیاسی سال 1339، را دانشجویان زدند و آن‌ها بودند که از رهبران جبهه ملی خواستند مجدداً فعال شوند. روایت فراز و فرود تحکیم، حکایت نسلی است که تاوان اشتباهاتش را دیگری نداد. نسلی که هرگز به حق خود نرسید و در بحبوحه‌‌ی سیاست متلاطم ایران گم شد. با وجود این، بدون تردید، تجربه‌ی دفتر تحکیم وحدت یکی از ارزشمندترین تجربیات سیاسی‌ــ‌تشکلیلاتی ایران معاصر است. مجموعه‌ی حاضر سعی دارد روایتی منصفانه، بی‌غرض، و البته نه بی‌طرف، از عوامل ساختاری و گفتمانی انشعاب دفتر تحکیم وحدت در اسفند 1380 ارائه دهد. در این مجموعه سعی شده است تا با افراد و جریاناتی که در سالیان گذشته به روایت خود از این حوادث نپرداخته‌اند گفت‌وگویی صریح و انتقادی انجام شود. این مجموعه ماحصل حدود یکصد و چهل ساعت مصاحبه و گفت‌وگوی تفصیلی با بسیاری از فعالان دانشجویی دفتر تحکیم وحدت و بسیاری از تحلیل‌گران و صاحب‌نظران این حوزه است؛ مجموعه‌ای که صرفاً گامی در جهت شناخت ماهیت تحولات یکی از مهم‌ترین مقاطع تاریخ معاصر و بازخوانی یکی از تأثیرگذارترین تشکل‌های سیاسی ایران است.