کتاب من های ایرانی : چنان چه بسیاری از مردم ایران دب و آداب نقد و نقادی نمی دنند و از روی ناعلاجی به خر خر گفتند خانباجی، از ناچاری بری مصلحت بوسه به دم خر زدند، از برای مصلحت مردان حکیم/ دم خر را بوسه زدندو خوانندش حکیم، دستی را که نمی توانستند ببرند، بوسیدند، با غالبان چاره ای جز زرق و لوس نداشتند، با آنان که نتوانستند خصومت کنند، ساختند، با گرگانی که زمانه زمامش بدانان داده، یهر سلامت و امنیت سلام کردند، در کف شیر نر خونخواره ای غیر از تسلیم و رضا چاره ای دیگر ندیدند، ...
0 نظر