کتاب تذکره الاولیا/ عطار، مثل هر شاهر و نویسنده بزرگ دیگر، خاه ناخواه، زبان ویژه خود را دارد؛ هم از منظر واژگان و هم از چشم انداز ساختارهای نحوی. کاتبان، در طول زمان، با بعضی از این کلمات یا ساختارهای نحوی آشنایی کافی نداشته اند. طبعا آنها را به کلمات و ساختارهای آشنای خودشان بدل می کرده اند.
0 نظر