این کتاب مجموعه‌ای است از هفت داستان کوتاه نوشته دیوید لاج به ترجمه سارا وظیفه‌شناس که توسط نشر ماهریس به چاپ رسیده است. قسمتی از متن کتاب: همسرش همیشه زودتر از خواب برمی‌خاست. به مجردی که ساعت زنگ می خورد، پتو را کنار می‌زد، از تخت پایین می‌آمد و رب‌دشامبرش را به تن می‌کرد. انضباط شخصی او وجودش را مالامال از حس تقصیر و تحسین می‌نمود. همسرش گفت: «بسه هر چقدر خوابیدی ، ازاینکه همیشه خدا صبحونه‌ات می‌گنده ذله شدم.» خودش را به خواب زد و پاسخی نداد. به مجردی که همسرش اتاق را ترک کرد به سمت فرورفتگی گرمی که تن او روی تشک جا گذاشته بود چرخید و بدنش با خوشی کش آمد. لذت‌بخش‌ترین لحظه‌ی روزش همین کش آمدن روی یک نقطه جدید اما گرم تخت بود. هرچند آگاهی ازاینکه به زودی مجبور است برخیزد و با باقی روز مواجه گردد، آناً این خوشی را زایل می‌کرد. یک چشمش را گشود . هوا هنوز تاریک بود، اما چراغ‌های خیابان نور آبی کمرنگی داخل اتاق انداخته بودند. هوا را با نفسش امتحان کرد و دید که به بخار تبدیل شد. می‌توانست ببیند سمت داخلی پنجره جایی که یکی از پرده‌ها کنار زده شده بود ، یخ بسته است. در طول صبح یخ ذوب می‌شد و آب به پایین می‌غلتید طوری که رنگ‌کاری روی قاب پنجره را از بین می‌برد. مقداری آب زیر قاب پنجره می‌چکید و از نو منجمد می‌گردید و سبب می‌شد پنجره منقبض شود و چوب تاب بردارد. چشمش را بست تا منظره‌ی رنج‌آور خانه‌اش را که دورتادورش می‌پوسید و از هم می‌پاشید نبیند...