کتاب نجوم د چند دقیقه/ سنبله ریشه ای باستانی دارد و در منابع مختلف از جمله میان پارسیان، یونانی ها و مصریان مشهور بوده است. ابوریحان بیرونی از آن با نام سنبله یا عذرا یاد کرده است. در بندهشن (در پهلوی به معنای آفرینش) این صورت فلکی هوشنگ (به معنای خوشه) نام دارد.
0 نظر