مبانی آفرینش ملودی در آهنگ‌سازی: این کتاب توسط دکتر محمدرضا آزاده فر نوشته و نشر مرکز آن‌را به چاپ رسانده است. ملودی تعبیر می‌شود به از پی هم آمدن و انتظام اصوات موسیقیایی در بستر زمان‌بر بنیان هنجارهای فرهنگی . این یکی از پدیده‌هایی است که در نزد همه اقوام و ملل عالم دیده‌شده و قدمت آن به دوران ماقبل تاریخ برمی‌گردد. اگرچه در برخی از فرهنگ‌ها ریتم پاره‌ای جدایی‌ناپذیر و بنیان اصلی در این مقوله است و از پی آمدن اصوات کوبه‌ای حتی بدون اصوات مشخص موسیقیایی به‌عنوان ملودی شناخته می‌شود که از مظاهر بروز چنین پدیده‌هایی می‌توان به بخش‌های وسیعی از آفریقا اشاره کرد. به‌طورکلی ملودی ازلحاظ منبع شکل‌دهنده آن‌ها از دیدگاه کورت زاکس به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: ملودی‌های کلام‌انگیخته، ملودی‌های حس‌انگیخته و ملودی‌های لحن‌انگیخته. شخصیت ساختاری یک ملودی به‌وسیله عناصر متعددی شناخته می‌شود که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: گستره صوتی، واقع‌شدن در حوزه صوتی بالا یا پایین، ترکیب ساده یا پیچیده‌ی فواصل به‌کاررفته در ساختمان ملودی، انحنای حرکت، عبارت‌بندی و جمله موسیقیایی، ساختار موتیفی یا غیر موتیفی، تقسیمات ریتمیک و ترکیب عناصر درونی و وجود تکرار و تضاد بین آن عناصر، دگرگونی و توسعه.