کتاب غول‌ها: این کتاب توسط ویلیام مین و ترجمه فرینوش رمضانی توسط نشر مرکز به چاپ رسیده است. جهان با غول‌ها نا‌مهربان بوده است. در زمان‌های گذشته، این‌طور که پیداست، اگر کسی از وجود غولی با‌خبر می‌شد، می‌رفت و شمشیرش را تیز می‌کرد و اگر می‌توانست او را می‌کشت. این هم که کسی برای ثروتمند شدن به قصر غول‌ها برود و اموالش را بدزدد، کار پسندیده‌ای به‌حساب می‌آمد. غول‌ها هم به‌نوبه خود فکر می‌کردند حق‌دارند در صورت لزوم آدم‌ها را بکشند و یا گاو و گوسفند‌هایشان را بدزدند و به قصر خود ببرند و حیوانات و حتی آدم‌ها را بخورند. بخشی از متن کتاب: غولی که نقرس داشت. یکی بود یکی نبود. غولی بود که با زنش در خانه‌ای راحت و در قلب یک جنگل زندگی می‌کردند. اسم غول دولیتل بود و اسم زنش بلیندا دولیتل. یک روز صبح که بلیندا به این امید به طبقه پایین آمد که شوهرش آتش را روشن کرده و نان برشته هم برای صبحانه آماده است، دید اجاق خالی و خاموش است. دولیتل کنار دودکش نشسته، پایش را روی یک چهارپایه گذاشته و خیلی هم اوقاتش تلخ است. بلیندا در‌حالی‌که دست‌هایش را با تحقیر و نفرت بالا می‌برد گفت...