کتاب در آستانه فصلی سرد/ ادبیات داستانی ایران، ادبیاتی غم انگیز است. در این زمینه آثار زنان نویسندهی ما نیز استثنا نیست. باید تعجب کرد؟ ابدا! در طول تاریخ، زن ایرانی به دلیل موقیعیت خانوادگی و اجتماعیاش زندگی اندوهباری داشته و حقارتهای بسیاری دیده است. نویسندهای که می خواهد سرنوشت همدردان خود را توصیف کند، چگونه میتواند این واقعیت را نادیده گیرد و در آثارش فضایی روشن و شادیبهش ارایه نماید؟
0 نظر