مقالات شمس: نوشته شمس‌الدین محمد تبریزی و ویرایش جعفر مدرس صادقی، که توسط نشر مرکز به چاپ رسیده است. بیاییم برای اولین بار متون کهن فارسی را که ارزنده‌ترین میراث ادبی سرزمین ماست، چنان‌که هست، ادبیات بخوانیم و ادبیات بدانیم، نه موضوع پژوهش. دوره شمس، کوتاه‌ترین ولی پرشورترین دوره زندگی مولانا بود و تاثیر شگفت‌آوری که این درویش غریبه و این شیخ لاابالی بر مولانا گذاشت، چنان عظیم و زیرورو کننده بود که مریدان مولانا و پیروان پدرش سلطان العلما را به‌شدت عصبانی کرد... . بخشی از متن کتاب: موسا گفت که از من کی باشد عالم‌تر در جهان؟ یوشع گفت که کسی هست در عالم از تو عالم‌تر. خشم نگرفت و بر او گرمی نکرد که چه سخن است؟ الا گفت هاها، چه‌گونه گفتی؟ زیرا که طالب بود. یوشع هم نبی بود، الا حکم نمی‌کرد. حکم در آن‌وقت، موسی می‌کرد. و این سخن از طرف خود هم می‌گویم: من نیز اگر مطلوبی بیابم، همچنین کنم و نگاه‌دارم تا بتوانم تا حجابی درنیاید. این قصه موسا را گرم کرده بود، که از گرمی او آسمان می‌سوخت، سرد سرد بگویند. چون بیامد به مجمع‌البحرین، بر قول اهل ظاهر نزدیک انطاکیه، به قرب حلب، یا بر کوهی نماز می‌کرد. بر قولی، بر اسب: خنگ بر روی دریا می‌راند. از دور او را بدید...