کتاب از سکوی سرخ/ پس آفتاب هاش را بر می دارم. از روی حشره های طلایی که در زیر نور تنبل شده اند. آفتاب هاش آن قدر سنگین شده است که گویی در زمین رشدی مضاعف داشته. من از آفتاب هاش که می گویم همیشه رشدی را در همه آن حوالی احساس می کنم. ادامه ی رشدی که حتی در سایه ها هم هست.
0 نظر