کتاب «منطق‌الطیر» عطار نیشابوری، با تصحیح و شرح استاد فرزانه محمدرضا شفیعی کدکنی، تدوین شده است. این اثر حاصل کار بیشتر از سی سال تامل و تدریس و دقت استاد شفیعی کدکنی در آثار عطار و تصوف خراسان است که بارها و بارها تجدید چاپ شده است. مصحح، در مقدمه و تعلیقات کتاب، کوشیده است که خواننده را در جریان تمام مشکلات و اشارات و نکات مورد نظر عطار قرار دهد و در راه نوشتن این شرح و تفسیرها سعی او بر آن بوده است که تمام ارجاعات به منابع کهن و آثاری باشد که عطار از آنها خبر داشته و یا آنها را خوانده بوده است. همچنین مصحح، از دیگر آثار عطار بهره برده است، زیرا معتقد است هر مولف یک منظومه ی زبانی و ذهنی خاص خود را دارد که در تمام آثار او به طور یکسان جاری است و هر عبارتش می تواند عبارت دیگر او را تفسیر و عنداللزوم اصلاح کند. آن‌چه بی گمان بر همه مسلم است منطق الطیر همچون نگینی بر انگشتری شعر و ادب پارسی است در شرح احوال و آثار فریدالدین عطار نیشابوری سخن‌ها گفته شده، اما آن‌چه بر همگان مسلم است منطق الطیر اثر معروفی در ابیات فارسی است. حکایتی از سرگشتی انسانی است که در طلب معشوق تمامی وادی‌های عرفان را طی می‌کند تا به مقام نیستی برسد. عطار نماینده‌ی یکی از مراحل تکامل شعر عرفانی ایران است. در اینجاست که باید به نقد آثار او و آثار منسوب به او پرداخت. عطار را باید از نو شناخت و آثارش را تحلیل کرد. او علاوه بر داشتن یک منظومه‌ی ذهنی خاص دارای یک نظام زبانی ویژه نیز هست، زبانی که با سبک سعدی و حافظ و دیگران متمایز است. از آثارعطار می‌توان به پنج کتاب ارزشمند «اسرارنامه»، «مختارنامه»، «الهی‌نامه»‌، «منطق‌الطیر»‌ و «مصیبت‌‌نامه» است.