کتاب فلسفه نقادی کانت: یکی از ویژگی‌هایی که ژیل دلوز را از بسیاری متفکران هم تراز خود متمایز و اندیشه‌های او را در حوزه تفکر پر اهمیت می‌کند توجه خاص او به بازخوانی و بازنگری شالوده‌های فلسفه و ابداع مفاهیم جدید در این حوزه است. این ویژگی، دلوز را بر آن داشت تا در سایه بازخوانی تاریخ فلسفه به ترتیب آثاری درباره هیوم، نیچه، کانت، برگسون و اسپینوزا تألیف کند. این کتاب سومین کتاب ژیل دلوز است که اولین بار در سال 1963 در چارچوب بخشی از سلسله پیش‌درآمدهایی که نشر دانشگاهی فرانسه درباره‌ی فلاسفه منتشر کرد به چاپ رسید. دلوز در این کتاب وجه غالب همت خود را به تبیین بنیان‌های تفکر کانت معطوف می‌دارد. او از یک‌سو دستمایه‌ی اصلی هر سه نقد را خلاصه کرده و از سوی دیگر روایتی روشن و اصیل از رابطه‌ی آن‌ها با یکدیگر ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه مشکلاتی که در دو نقد اول مطرح می‌شود توسط کانت تصدیق و در نقد سوم به آن‌ها پرداخته می‌شود؛ اما آنچه جذابیت این اثر موجز ولی پرمایه را به‌مراتب افزون می‌کند آن است که چنین اثری توسط ژیل دلوز نوشته شده است. شاید به‌سختی بتوان دو فیلسوف دیگر را تصور کرد که تضا‌د فکری‌شان به اندازه‌ی ایمانوئل کانت و ژیل دلوز باشد. مع‌الوصف، برای دلوز دقیقاً همین تضاد جذابیت داشت.