تاب دلتنگی/کتاب دلتنگی، اثر عاشقانه آلبرتو موراویا، واقعیات ملموسی را تشکیل می‌دهد که نه تنها با زندگی روزمره ارتباط دارد، بلکه در رویارویی با واقعیات اندیشه‌ها و اعتقادات و ارزش‌ها نیز قرار می‌گیرد. رمان دلتنگی‌در حد فاصل «نارسایی یا کمبود واقعیت و نوعی بیماری مربوط به پدیده‌های خارجی» قرار دارد. از این رو، موراویا در کتاب دلتنگی کشف می‌کند که «نه با تملک چیزها، و نه با تجزیه و تحلیل آنها، که فقط با درک و پذیرش آزادی و استقلال هستی آنهاست که می‌توان ارتباط عمیقی با پدیده‌ها برقرار کرد.» او در جریان رمان و فرآیندی که طی می‌کند، بر این موضوع تأکید می‌ورزد که «به واقعیت عینی نمی‌توان رسید، فقط می‌توان درباره‌اش به تأمل نشست.» همان‌گونه که «موراویا، رابطه‌ی جنسی را پدیده‌ای عام می‌داند که ریشه در سرنوشت زن و مرد دارد، برای هنرمند نیز رابطه‌ی جنسی وسیله‌ای است برای تفحص در واقعیت. درحالی‌که برای شخصیت‌های رمان موراویا، رابطه‌ی جنسی غالباً راهی است برای ایجاد ارتباط با دیگران و با خود واقعی